υπεκκαθαίρω

Α

(συν. το παθ.) ὑπεκκαθαίρομαι

καθαρίζομαι από κάτω («ἢν συλλάβῃ τὴν γονὴν καὶ κυήσῃ, ὑπεκκαθαίρεται», Ιπποκρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + ἐκκαθαίρω «καθαρίζω εντελώς»].